กลุ่มปลาสวยงามน้ำจืดที่มีถิ่นกำเนิดอยู่

ปลาทอง (Goldfish)
บางครั้งเรียกว่า ปลาเงินปลาทอง เป็นปลาสวยงามที่เลี้ยงกันมานานในประเทศจีน ปลาทองดั้งเดิมมีรูปร่างคล้ายปลาตะเพียนขาว มีครีบหลังที่มีฐาน ยาว ตัวป้อมสั้นและแบนข้าง มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมในประเทศจีนตอนใต้ ปลาทองอาจมีชีวิตยืนยาวได้นานถึง ๒๐ - ๓๐ ปี ต่อมาได้มีการพัฒนาสายพันธุ์ปลาทองอย่างต่อเนื่อง ให้มีรูปร่าง ลักษณะ และสีสันต่างๆ ปลาทองที่เลี้ยงไว้เป็นปลาสวยงามจะมีอายุประมาณ ๗ - ๘ ปี น้อยมากที่มีอายุถึง ๒๐ ปี ปัจจุบันมีสายพันธุ์ปลาทองมากกว่า ๑๐๐ สายพันธุ์ การตั้งชื่อปลาทองแต่ละสายพันธุ์ จะตั้งชื่อตามลักษณะลำตัวและลักษณะครีบ ซึ่งสามารถแบ่งเป็นกลุ่มใหญ่ๆได้ ๒ กลุ่ม คือ กลุ่มที่มีลำตัวแบนยาว และกลุ่มที่มีลำตัวกลม หรือรูปไข่ ปลาในกลุ่มที่มีลำตัวแบนยาว ส่วนมากมีลำตัวแบนข้าง และมีครีบหางเดี่ยว ยกเว้นปลาทองริวกินซึ่งมีครีบหางคู่ ปลาในกลุ่มนี้จะปราดเปรียว เลี้ยงง่าย ทนทานต่อสภาพแวดล้อมมากที่สุด

เป็นปลาที่เหมาะจะเลี้ยงในบ่อ สายพันธุ์ที่นิยมเลี้ยงได้แก่ ปลาทองธรรมดา ปลาทองโคเมต ปลาทองชูบุงกิน และปลาทองวากินปลาในกลุ่มที่มีลำตัวกลมหรือรูปไข่ แบ่งเป็นหลายสายพันธุ์ มีลักษณะครีบ หัว และนัยน์ตาที่แตกต่างกันหลากหลาย ซึ่งสามารถแบ่งเป็นกลุ่มย่อยได้ ๒ กลุ่ม คือ กลุ่มที่มีครีบหลัง และกลุ่มที่ไม่มีครีบหลัง ปลาทองกลุ่มที่มีครีบหลังมีลำตัวสั้น แต่ครีบ ยาว ครีบหางเป็นคู่ ได้แก่ ปลาทองริวกิน ปลาทองออแรนดา ปลาทองเกล็ดแก้ว ปลา ทองตาโปน ปลาทองพันธุ์เล่ห์หรือรักเล่ห์ ปลาทองแพนดา และปลาทองปอมปอน ส่วนกลุ่มที่ไม่มีครีบหลัง และมีรูปร่างกลมประกอบด้วย ปลาทองหัวสิงห์จีน ปลาทองหัวสิงห์ญี่ปุ่นหรือปลาทองรันชู ปลาทอง หัวสิงห์ลูกผสม ปลาทองพันธุ์สิงห์ตามิด หรือสิงห์สยาม ปลาทองพันธุ์ตากลับ และปลาทองพันธุ์ตาลูกโป่ง